Tnpsc General Tamil Previous Question Paper 10

(அ) சிரசு, புல், கட்டுதல்

(ஈ) பொருள்மாறா எதிர்மறைத் தொடர்

(ஈ) மிகவும் விரைவாகச் சென்றனர்

(ஆ) பெயரெச்சம்

விளக்கம்: கொல்-வேர்ச்சொல்.

கொன்ற-பெயரெச்சம்.

கொன்று-வினையெச்சம்.

கொன்றான்-வினைமுற்று.

கொன்றவன்-வினையாலணையும் பெயர்.

கொல்லுதல்-தொழிற்பெயர்.

(அ) நாற்பத்திரண்டு

விளக்கம்:

ஓரெழுத்து ஒரு மொழி நெடில் எழுத்துகள்

உயிர் இனம் (6) ஆ, ஈ, ஊ, ஏ, ஐ, ஓ

“ம” இனம் (6) மா, மீ, மூ, மே, மை, மோ

“த” இனம் (5) தா, தீ, தூ, தே, தை

“ப” இனம் (5) பா, பூ, பே, பை, போ

“ந” இனம் (5) நா, நீ, நே, நை, நோ

“க” இனம் (4) கா, கூ, கை, கோ

“வ” இனம் (4) வா, வீ, வை, வெள

“ச” இனம் (4) சா, சீ, சே, சோ

“ய” இனம் (1) யா

குறில் எழுத்துகள் நொ, து-2

(இ) கம்பராமாயணம், திருக்குறள்

விளக்கம்:

தமிழுக்குக் “கதி” எனும் நூல்கள்: க- கம்பராமாயணம்

தி-திருக்குறள் இதனைக் கூறியவர் செல்வகேசவராய முதலியார்

(அ) கற்கக் கற்க

விளக்கம்:

”நவில்தொறும் நூல்நயம் போலும் பயில்தொறும்

பண்புடை யாளர் தொடர்பு”

– திருக்குறள் (783)

பொருள்:

நற்பண்பு உடையவரின் நட்பு பழகப்பழக இன்பம் தருதல், நூலின் நற்பொருள் கற்கக் கற்க மென்மேலும் இன்பம் தருதலைப் போன்றது. நவில்தொறும்-கற்கக் கற்க.

(இ) திருக்குறள்

(ஈ) ஒளவையார்

விளக்கம்:

“கற்றது கைம் மண்ணளவு கல்லா(து) உலகளவென்(று)

உற்ற கலைமடந்தை ஓதுகிறாள் – மெத்த

வெறும்பந் தயம்கூற வேண்டா; புலவீர்

எறும்புந்தன் கையாலஎண் சாண்

– ஒளவையார்.

பொருள்:

புலவர்களே! இதுவரை நாம் படித்தது கைம்மண்ணளவே. இன்னும் படிக்க வேண்டியவை உலகளவு என நினைத்து கலைமகளே இன்றளவும் படித்துக்கொண்டே இருக்கிறாள். ஆதலால், மிகுதியாகப் படித்துவிட்டோம் என்னும் செருக்குடன் வீண் வல்லமை பேசுதல் வேண்டா. சிறு எறும்பும் அதன் கையினால் எண் சாண் உடையதே.

(இ) நெடுநல்வாடை

விளக்கம்:

பண்டைத் தமிழகத்தில் ஓவியர்கள் சோதிடக்கலை, வானநூல், கதைகள் முதலியவற்றைக் கற்றுணர்ந்து செவ்வனே சித்திரம் தீட்டினர். ஆடு முதலான பன்னிரெண்டு இராசிகளையும், விண்மீன்களையும் வரைந்த செய்தி நெடுநல்வாடை என்னும் சங்க நூல்தரும் அரிய செய்தியாகும்.

(அ) இலத்தீன்

(அ) நற்றிணை

விளக்கம்:

“புதல்வன் ஈன்ற பூங் கண் மடந்தை

முலை வாய் உறுக்கும் கைபோல், காந்தட் குலைவாய் தோயும்

கொழு மடல் வாழை

அம் மடல் பட்ட அருவித் தீம் நீர்

செம் முக மந்தி ஆடும் நாட!

முந்தை இருந்து நட்டோர் கொடுப்பின், நஞ்சும் உண்பர் நனி

நாகரிகர்;”

நற்றிணை-355-ஆவது பாடல்.

திணை-குறிஞ்சி.

ஆசிரியர்-பெயர் அறியப்படவில்லை.

பொருள்: புதல்வனைப் பெற்றெடுத்த நீலமலர் போன்ற கண்ணையுடைய மடந்தை தன் கொங்கையைத் தன் கையால் பிடித்துப் புதல்வன் வாயில் வைத்துப் பால் ஊட்டுவாள். அப்போது அக்குழந்தை பாலைப் பருகுவது போலக் காந்தள் பூங்கொத்தொடு பொருந்திய கொழுவிய வாழை மடலின் இனிய நீரைச் சிவந்த முகமுள்ள பெண் குரங்கு பருகி நிற்கும். அத்தகு மலை நாடனே! நட்புடைய நல்ல கண்ணோட்முடையார் முன் நஞ்சைக் கலந்து கொடுத்து உண்ணச் சொன்னாலும் அவர்கள் அதனை உண்டு நல்ல கண்ணோட்டமுடையார் என்பதை மெய்ப்பிப்பர்.

(ஆ) தாய் சோழர் குலம்-தந்தை சேரர் குலம்

விளக்கம்:

இளங்கோவடிகள். இயற்பெயர்-குடக்கோச் சேரல்.

தந்தை-இமயவரம்பன் நெடுஞ்சேரலாதான் (சேரமன்னன்).

தாய்-நற்சோணை (சோழநாட்டு இளவரசி).

தமையன்-சேரன் செங்குட்டுவன்

(ஈ) மூவாயிரம்

விளக்கம்:

சைவத் திருமுறைகளில் பத்தாவது திருமுறை “திருமந்திரம்” ஆகும். இதன் வேறு பெயர் “தமிழ் மூவாயிரம்” ஆகும். ஏனெனில் இந்நூலில் உள்ள பாடல்களின் எண்ணிக்கை மூவாயிரம் ஆகும்.

ஆசிரியர்-திருமூலர்.

இந்நூலின் புகழ்பெற்ற தொடர் – “ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்”

(இ) 3-6 அடிகள்

விளக்கம்:

ஐந்குறுநூறு. ஐந்து+குறுமை+நூறு-ஐங்குநுறூறு.

குறிஞ்சி, முல்லை, மருதம், நெய்தல், பாலை என ஐவகைத் திணை குறித்த குறுகிய நூறு நூறு பாட்டுகளாகத் தொகுக்கப்பட்ட நூல் இது. ஆதலின் இந்நூல் ஐந்குறுநூறு எனப் பெயர் பெற்றது. இந்நூலின் மூன்றடிச் சிறுமையும் ஆறடிப் பேரெல்லையும் உடைய ஐந்நூறு ஆசிரியப்பாக்கள் உள்ளன. அதனால், அளவாலும் பொருளாலும் இந்நூல் இப்பெயர் பெற்றது.

(ஈ) ஏலம்

விளக்கம்:

ஏலாதியில் கூறப்பட்டுள்ள மருந்துகள்:

ஏலம், இலவங்கம், சிறுநாவற்பூ, மிளகு, திப்பிலி, சுக்கு.

சிறுபஞ்சமூலத்தில் கூறப்பட்டுள்ள மருந்துகள்:

கண்டங்கத்திரி, சிறுவழுதுணை, சிறுமல்லி, பெருமல்லி, நெருஞ்சில்,

ஏலம் என்பது சிறுபஞ்மூலத்தில் அமையவில்லை.

ஆ. 3 4 1 2

(இ) அழகிய மணவாளதாசர்

விளக்கம்:

பிள்ளைப் பெருமாள் ஐயங்காரின் இயற்பெயர் அழகிய மணவாளதாசர். சோழ நாட்டிலுள்ள திருமங்கை என்பது இவருடைய ஊராகும். காலம் கி.பி.17-ஆம் நூற்றாண்டாகும். வடமொழியிலும் தென்மொழியிலும் வல்லவரான இவர் கிபி.1623 முதல் கி.பி1659 வரை மதுரையை ஆண்ட திருமலை நாயக்க மன்னரிடம் அரசு அலுவலராகப் பணிபுரிந்தார். பின்னர் திருவரங்கத்தில் தங்கியிருந்து இறைத்தொண்டில் ஈடுபட்டார். இவர் இயற்றிய எட்டு நூல்களின் தொகுதி “அஷ்டபிரபந்தம்” எனப்படுகிறது.

(ஈ) கண்ணகனார்

விளக்கம்:

“பொன்னும், துகிரும் முத்தும், மன்னிய

மாமலை பயந்த காமரு மணியும்,

இடைபடச் சேய ஆயினும், தொடை புணர்ந்து,

அருவிலை நன்கலம் அமைக்கும் காலை

ஒருவழித் தோன்றியாங்கு – என்றும்

சான்றோர் சான்றோர் பாலர் ஆப;

சாலார் சாலார் பாலர் ஆகுபவே”

– புறநானூறு-218-ஆம் பாடல்

ஆசிரியர்-கண்ணகனார்.

பிசிராந்தையார் வடக்கிருந்தபோது இயற்றப்பட்ட பாடல்.

பொருள்: பொன்னும் பவளமும் முத்தும் நிலைபெற்ற மலை தந்த விருப்பத்திற்குரிய மணியும் ஒன்றற்கொன்று இடையே இடத்தால் தொலைவில் இருந்தாலும், இவற்றை ஒன்றுபடுத்தி, அரிய மதிப்புடைய நல்ல அணிகலன்களைச் செய்யுங்காலத்து ஓரிடத்து வந்து சேர்ந்தாற்போல, எந்நாளும் பெரியோர் பெரியோர் பக்கத்திலே இருப்பர். பெருமையில்லாதவர், பெருமைபியல்லாதவர் பக்கத்திலேயே இருப்பர்.

(ஆ) அகநானூறு

விளக்கம்:

எட்டுத்தொகை நூல்களுள் அதிகமான அடிவரையறை கொண்ட நூல் அகநானூறு ஆகும். 13 அடிகள் முதல் 31 அடிகள் வரை அமைந்துள்ளதால், இந்நூல் “நெடுந்தொகை” எனவும் வழங்கப்பெறும்.

(இ) எறிஈட்டி

விளக்கம்:

தேம்பாவணி-“வளன் செனித்த படலம்”

இப்பகுதியில் கோலியாத்தை தாவீது அழித்த நிகழ்வு கூறப்பட்டுள்ளது. தாவீது, ஒரு கவணும் ஐந்து கற்களும் கொண்டு போர் முனைக்குச் சென்றான். தாவீதன் கல்லையெடுத்ததும் கவணிடைப் பூட்டியதும் யாரும் காண்கிலர், கோலியாத்து கருமேகம் போல் வீழ்ந்ததனையே கண்டனர். பின்னர் தாவீது வாளையெடுத்து கோலியாத்தின் தலையைக் கொய்தான்.

(ஆ) ஆமை

விளக்கம்:

“ஒருமையுள் ஆமைபோல் ஐந்தடக்கல் ஆற்றின்

எழுமையும் ஏமாப் புடைத்து”

– திருக்குறள் (126)

பொருள்: ஒரு பிறப்பில் ஆமைபோல் ஐம்பொறிகளையும் அடக்கியாள வல்லவனால், அஃது அவனுக்கு பல பிறப்புகளிலும் காப்பாக அமையும்.

(ஈ) கம்பர்

விளக்கம்:

கம்பர் எழுதிய நூல்கள்:

கம்பராமாயணம், சடகோபரந்தாதி, ஏரெழுபது, சிலையெழுபது, திருக்கை வழக்கம், சரசுவதி அந்தாதி.

(அ) தோள் வளை

விளக்கம்:

நான்மணிக்கடிகை-நான்கு+மணி+கடிகை.

கடிகை-தோள்வளை.

நான்கு மணிகள் பதிக்கப்பெற்ற தோள்வளை போல் நான்கு நீதி மணிகளால் நிலைநாட்டப்பட்ட பாடல்களைக் கொண்ட நூல். இந்நூல் பதினெண்கீழ்க்கணக்கு நூல்களுள் ஒன்றாகும். இந்நூலின் ஆசிரியர் விளம்பி நாகனார்.

(அ) மாணிக்கவாசகர்

விளக்கம்:

பன்னிரு திருமுறைகளில் எட்டாம் திருமுறையில் திருவாசகமும், திருக்கோவையாரும் அமைந்துள்ளன. இந்நநூல்களை இயற்றியவர் மாணிக்கவாசகர். இவரின் சிறப்புப் பெயர் திருவாதவூரார். இவர் இயற்றிய மற்றொரு நூல் “திருவெம்பாவை” ஆகும். அரிமர்த்தன பாண்டிய மன்னனிடம் தலைமை அமைச்சராகப் பணியாற்றியவர் மாணிக்கவாசகர்.

(ஆ) கம்பராமாயணம்

விளக்கம்:

ஐம்பெருங்காப்பியங்கள்: சிலப்பதிகாரம், மணிமேகலை, சீவகசிந்தாமணி, வளையாபதி, குண்டலகேசி, கம்பராமாயணம்-காப்பிய வகையாகும்.

(ஈ) புலன்

விளக்கம்:

வனப்பியல்: அம்மை, அழகு, தொன்மை, தோல், விருந்து, இயைபு புலன், இழைபு.

புலன்: வழக்குச் சொற்களால், தளிவாகப் புரியும் வண்ணம், ஆராய்ந்து தெரிய வேண்டாத நிலையில் அமையும் செய்யுள் “புலன்” என்று கூறுவர். முக்கூடற்பள்ளு “புலன்” வகை இலக்கியம்.

(அ) அப்பூதியடிகள்

விளக்கம்:

63 நாயன்மார்களில் ஒருவர் அப்பூதியடிகள், திங்களுரில் தோன்றிய அப்பூதியடிகள், திருநாவுக்கரசரைப் பார்க்காமலேயே அவர் மீது பேரன்பு கொண்டிருந்தார். அவர் மீது கொண்ட அன்பின் காரணமாக தன் குழந்தை, இல்லம், தண்ணீர்ப்பந்தல், அன்னச்சத்திரம், கடைகள் என அனைத்திற்குமே “திருநாவுக்கரசு” என்னும் பெயரையே சூட்டி மகிழ்ந்தார்.

பெரியபுராணம்.

“களவு, பொய் காமம், கோபம் முதலிய குற்றம் காய்ந்தார்

வளமிகு மனையின் வாழ்க்கை நிலையினார் மனைப்பால் உள்ள

அளவைகள், நிறைகோல், மக்கள், ஆவொடு மேதி மற்றும்

உள எலாம் அரசின் நாமம் சாற்றும் அவ்வொழக லாற்றார்”

– சேக்கிழார்.

பொருள்: அப்பூதியடிகள் களவு, பொய், காமம், சினம் முதலிய குற்றங்கள் நீங்கியவர்; வளமிக்க இல்லற வாழ்க்கை வாழுபவர்; தம் வீட்டிலுள்ள அளவுக் கருவிகள், நிறுக்கும் கோல், குழந்தைகள், பசுக்கள், எருமைகள், மற்றைய பொருள்கள் எல்லாவற்றிற்கும் திருநாவுக்கரசு என்னும் திருப்பெயரையே வைத்து வழங்கி வருபவர்.

(ஆ) மதுரைக்காஞ்சி

விளக்கம்:

மதுரைக்காஞ்சி-பத்துப்பாட்டு நூல்களுள் ஒன்றாகும்.

(அ) மனோன்மணீயம்

விளக்கம்:

மனோன்மணீயம்: இந்நூல் இராவ்பகதூர் பெ.சுந்தரம் பிள்ளை அவர்களால் இயற்றப்பெற்ற நூலாகும். பாண்டிய நாட்டு மன்னாகிய சீவகவழுதியின் மகள் மனோன்மணியின் வரலாற்றைக் கூறும் நாடக நூலாகும். இந்நாடக நூல் அங்கிலத்தில் லிட்டன் பிரபு என்பார் இயற்றிய இரகசிய வழி (மறைவழி) என்னும் நூலைத் தழுவி எழுதப் பெற்றதாகும்.

(ஆ) இரட்சணிய யாத்திரிகம்

விளக்கம்:

தேம்பாவணி: வீரமாமுனிவர் இயற்றிய பெருங்காப்பியமாகும்.

இயேசு பெருமானின் வளர்ப்புத் தந்தையாராகிய சூசை மாமுனிவரைப் பாட்டுடைத் தலைவராகக் கொண்டு தேம்பாவணி அமைந்துள்ளது. கத்தோலிக்கத் திருச்சபையின் கொள்கைகளும் அறிவுரைகளும் கதை வடிவாக இந்நூலில் இடம் பெற்றுள்ளன. எனவே இந்நூல் “கிறித்துவ சமயத்தின் கலைக்க களஞ்சியம்” எனப்படுகிறது.

(ஆ) வாழ்க்கை

விளக்கம்:

பக்கம், மொத்தம், புத்தகம் ஆகியவை எண்ணிக்கையில் அடங்குவன. பார்க்க, தொட முடிந்த பொருட்களாகும். வாழ்க்கை எண்ணிக்கையில் அடங்காது. உணர்வுடன் சம்மந்தப்பட்ட வினைச் செயலாகும்.

(இ) பேரறிஞர் அண்ணா

(இ) அளவுக்கு மிஞ்சினால் அமுதமும் நஞ்சு

(அ) சாலை. இளந்திரையன்

விளக்கம்:

“சாதனைப் பூக்களை ஏந்து முன்னே இங்கு நல்ல செடி இளைப்பாறிடுமோ? வேதனை யாவும் மறந்தது பார் செடி வெற்றி கொண்டேந்திய பூவினிலே – சாலை.இளந்திரையன். சாலை. இளந்திரையன் அவர்களின் “பூத்ததுமானுடம்” என்ற கவிதைத் தொகுப்பில் உள்ள “நிறக் நேரமில்லை” என்ற கவிதையில் மேற்கண்ட அடிகள் இடம் பெற்றுள்ளன.. பொருள்: செடிகள் பூப்பதற்கு முன் ஓய்வெடுப்பதில்லை. செடியின் வெற்றியானது பூவில் உள்ளதைப் போல, உன் வெற்றிகளால் துன்பங்கள் யாவும் ஓடிவிடும்.

(அ) ஒன்று அலந்தவர்க்கு உதவுதல்

விளக்கம்:

கலித்தொகை.

ஆற்றுதல் என்பது ஒன்று அலந்தவர்க்கு உதவுதல்

போற்றுதல் என்பது புணர்ந்தாரைப் பிரியாமை

பண்பெனப் படுவது பாடுஅறிந்து

ஒழுகுதல் அன்பெனப் படுவது தன்கிளை செறாஅமை

– நல்லந்துவனார்.

மேற்கண்ட பாடல் கலித்தொகையில் “நெய்தற்கலி” பிரிவில் அமைந்துள்ளது. இப்பாடலின் ஆசிரியர் நல்லந்துவனார். கலித்தொகையை தொகுத்தவரும் இவரேயாவார். கலித்தொகையில் 33 பாடல்களை இவர் பாடியுள்ளார்.

பொருள்:

இல்லறவாழ்க்கையில், வறுமை உற்றவர்க்கு உதவுதலே, “ஆற்றுதல்” ஆகும். நட்புடன்

கூடினாரைப் பிரியாதிருத்தலே “போற்றுதல்” ஆகும்.

உலக உழுக்கம் (சான்றோர் வழி) அறிந்து ஒழுகுதலே பண்பாகும்.

தன் சுற்றத்தாரிடம் சினம் கொள்ளாதிருத்தலே அன்பாகும்.

(இ) பேச்சுக்கலை

விளக்கம்:

ஆயகலைகள் அறுபத்து நான்கு என்பர். அத்தகைய கலைகளுள் பேச்சுக் கலையும் ஒன்று. இது நுண்ணிய நூல் பல கற்றவர்க்கே அமையத்தக்க அரியதொரு கலையாகும். இது மக்களுக்கு அறிவைப் புகட்டி அவர்களை உயர்ந்த இலட்சியப் பாதையில் அழைத்துச் செல்லும் வன்மையுடையதாகும்.

(அ) ஆங்கிலம்

விளக்கம்:

ஜி.யூ.போப் அவர்களின் தமிழ்த்தொண்டு.

திருக்குறளையும் திருவாசகத்தையும், ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்து வெளியிட்டுள்ளார்.

புறப்பொருள் வெண்பாமாலை, புறநானூறு, திருவருட்பயன் முதலிய நூல்களைப் பதிப்பித்தார்.

உயர்ந்த பண்பாடுகளை விளக்கும் 600 செய்யுள்களைத் தொகுத்து விளக்கங்களுடன் “தமிழ் செய்யுட்கலம்பகம்” என்ற நூலை வெளியிட்டார்.

தமிழ்-ஆங்கிலம், ஆங்கிலம்-தமிழ் ஆகிய அகராதி நூல்களை எழுதியுள்ளார். வினா-விடை முறையில் இரண்டு இலக்கண (தமிழ்) நூல்களை எழுதியுள்ளார்.

(அ) ரா.பி.சேதுப்பிள்ளை

விளக்கம்:

ரா.பி.சேதுப்பிள்ளை அவர்கள் ஒரு தமிழறிஞர், எழுத்தாளர், வழக்குரைஞர், மேடைப்பேச்சாளர், எதுகை மோனையுடன் சுவைமிக்க இலக்கியச் சொற்பொழிவாற்றும் திறமையுடையவர். இதனால் “சொல்லின் செல்வர்” எனும் பட்டம் இவருக்கு வழங்கப்பட்டது.

(அ) நாள்மீன்

விளக்கம்:

பண்டைத் தமிழர் வானியல் அறிவில் சிறந்து விளங்கினர்.

தானே ஒளிரக்கூடிய சூரியன் மற்றும் விண்மீன்கள் ஆகியவற்றிற்கு “நாள்மீன்” எனவும் சூரியனிடமிருந்து ஒளிபெற்று ஒளிரக்கூடியவற்றை “கோள்மீன்” என்றும் பண்டைத் தமிழர் பெயரிட்டனர்.

(ஈ) ஓரி

விளக்கம்:

முல்லைக் கொடி படர தன்னுடைய பெரிய தேரினை ஈந்தவன் பாரி.

ஒளிமிக்க நீலமணியையும் நாகம் தந்த கலிங்கத்தையும் இரவலர்க்குக் கொடுத்தவன் ஆய்.

பசிப்பிணியோடு வாடி வந்த இரவலர்களுக்கு அதிகமாகப் பொருள் வழங்கி அவர்களின் மனநிறைவு கண்டு மகிழ்ந்தவன் நள்ளி.

கூத்தாடுவோருக்கு வளமான நாடுகளை வழங்கி மகிழ்ந்தவன் ஓரி.

(ஈ) இசை நூல்கள்

விளக்கம்:

இசை நூல்கள்.

முதுநாரை (பெருநாரை) முதுகுருகு (பெருங்குருகு) களரியாவிரை, சிற்றிசை, பேரிசை, பரிபாடல், பஞ்சமரபு, பஞ்சபாரதீயம், தாளசமுத்திரம், இசைத்தமிழ்ச் செய்யுள் துறைக்கோவை.

“இனி, இசைத்தமிழ் நூலாகிய பெருநாரை, பெருங்குருகும், பிறவும், தேவனிருடி நாரதன் செய்த பஞ்சபாரதீய முதலாவுள்ள தொன்னூல்களுமிருந்தன” என்று உரையாசிரியர் அடியார்க்கு நல்லார், சிலப்பதிகார பாயிரவுரையில் குறிப்பிடுகிறார்.

(ஈ) சேரமான் காதலி

விளக்கம்:

கண்ணதாசன் எழுதிய “சேரமான் காதலி” என்ற புதினத்திற்கு 1980-ஆம் ஆண்டு சாகித்ய அகாதெமி விருது வழங்கப்பட்டது

(அ) தோழியர் கூட்டம்

(அ) ஈஸ்ட்மன்

விளக்கம்:

ஈஸ்ட்மன்-படச்சுருள் தயாரிக்கும் முறையைக் கண்டுபிடித்தவர்.

எடிசன்-ஒருவர் மட்டும் பார்க்கும் படக்கருவியைக் கண்டுபிடித்தவர்.

எட்வர்டு மைபிரிட்சு-இயக்கப் படத்தைக் கண்டுபிடித்தவர்.

வால்ட் டிஸ்னி-கருத்துப்படத்தைக் கண்டுபிடித்தவர்.

(இ) மனோன்மணீயம்

விளக்கம்:

மனோன்மணீயம்

ஆசிரியர்-இராவ்பகதூர் பெ.சுந்தரம் பிள்ளை.

இந்நூல் பாண்டிய நாட்டு மன்னன் சீவகவழுதியின் மகள் மனோன்மணியின் வரலாற்றைக் கூறும் நாடக நூலாகும். இந்நாடகம் ஆங்கிலத்தில் லிட்டன்பிரபு என்பார் இயற்றியுள்ள “இரகசிய வழி” என்னும் நூலைத் தழுவி எழுதப் பெற்ற “இன்பியல்” முடிவைக் கொண்டதாகும்.

(ஆ) கண்ணதாசன்

(ஈ) கீழக்கரை, பட்டினப்பாக்கம்

விளக்கம்:

நெய்தல் நில ஊர்கள்.

கடலும் கடல் சார்ந்த இடமும் நெய்தல் நிலப்பகுதியாகும்.

கடற்கரையில் உருவாகும் “நகரங்கள்” “பட்டினம்” எனப்பெயர் பெறும்.

எ.கா:காவிரிபூம்பட்டினம், நாகப்பட்டினம், காயல்பட்டினம், குலசேகரப்பட்டினம், சதுரங்கப்பட்டினம்.

கடற்கரைச் சிற்றூர்கள் “பாக்கம்” எனப்பெயர் பெறும்.

எ.கா: பட்டினப்பாக்கம், சேப்பாக்கம்.

பரதவர்கள் வாழ்ந்த ஊர்கள் “கரை” எனப்பெயர் பெறும்.

எ.கா:கீழக்கரை, கோடியக்கரை, நீலாங்கரை, இக்காலத்தில் மீனவர்கள் வாழ்கின்ற ஊர்கள் “குப்பம்” எனப் பெயர் பெறும்.

எ.கா: நொச்சிக் குப்பம், மஞ்சக் குப்பம், மந்தாரக் குப்பம்

(இ) நலம், நிலம், நீட்டம், நெருதல், நோன்பு

ஈ. 3 4 2 1

விளக்கம்:

பாலடையும், நறுநெய்யும், தேனும் – “உம்” விகுதி வெளிப்பட அமைந்ததால் இவை எண்ணும்மையாகும்.

நல்முடி, நன்செய், புன்செய் – “மை” விகுதி மறைந்து வந்ததால் இவை பண்புத் தொகைகளாகும்.

காத்தல், படைத்தல், அழித்தல் – “அல்” விகுதி பெற்று வந்ததால் இவை தொழிற்பெயர்களாகும்.

பாய்ந்து, செறிந்து, நிறைந்து – வினைமுற்றைத் தழுவி பொருள் கொடுப்பதால் இவை வினையெச்சங்களாகும்.

(ஆ) நீரிழிவு நேயாளிகள் இனிப்பு சாப்பிடுவதை நிறுத்த வேண்டும்.

(ஈ) அ, ஆ மற்றும் இ சரியானவை

விளக்கம்:

பூ-மலர், புவி

பா-பாட்டு, அழகு.

வா-வருதல்.

கோ-மன்னன், பசு.

(அ) சுவற்றில்

விளக்கம்:

பிழையான சொல்-சுவற்றில்.

பிழையற்ற சொல்-சுவரில்

(அ) தொண்ணுறு+ஆறு

விளக்கம்:

தொண்ணூற்றாறு-தொண்ணூறு+ஆறு.

“நெடிலோடு உயிர்த்தொடர்” எனும் விதிப்படி

“தொண்ணூற்று+ஆறு” என்றானது.

“உயிர்வரின் உக்குறள் மெய்விட்டோடும்” என்ற விதிப்படி “தொண்ணூற்ற்+ஆறு என்றானது.

“உடல் மேல் உயிர் வந்து ஒன்றுவது இயல்பே” என்ற விதிப்படி “தொண்ணூற்றாறு” என்று புணர்ந்தது.

(ஈ) “ச” என்பது வேர்ச்சொல்

(இ) GRRENROOM–பச்சை அறைகள்

விளக்கம்: GREENROOM-பாசறை

(இ) சமூகச் சீர்திருத்தக் கருத்துகளை விதைத்துப் பயிராக்கி மகிழ்ந்தவர் பண்டிதர்

(இ) வினையாலணையும் பெயர்

விளக்கம்:

உரவோர்-வினையாலணையும் பெயர்.

செய்கின்ற தொழிலைக் குறிக்காமல், தொழில் செய்யும் கருத்தாவைக் குறிப்பது வினையாலணையும் பெயராகும்.

(அ) சிவபுராணம்

விளக்கம்:

பெரியபுராணம்

செயற்கரிய செயல்களைச் செய்து பெருமை பெற்ற சிவனடியார்கள் அறுபத்து மூவரின் வரலாற்றையும் தொகையடியார் ஒன்பது பேரின் வரலாற்றையும் இந்நூல் கூறுகிறது. பெருமையுடைய சிவனடியார்களின் வரலாற்றைக் கூறும் நூல் என்பதால் “பெரியபுராணம்” என்று அழைக்கப்படுகிறது. இந்நூலுக்கு சேக்கிழார் இட்ட பெயர் “திருத்தொண்டர் புராணம்” ஆகும்.

(இ) பரிபாடல்

விளக்கம்:

பரிபாடல்

திணை-அகமும் புறமும்.

பாவகை-பரிபாட்டு.

பாடல்கள்-70 (கிடைத்தவை 22).

புலவர்-13 பேர்.

அடி எல்லை- 25-400.

வெண்பா, ஆசிரியப்பா, கலிப்பா, வஞ்சிப்பா ஆகிய நால்வகைப் பாக்களுக்கும் பலவகையான அடிகளுக்கும் பரிந்து இடம் கொடுக்கும் தன்மை உடையது பரிபாட்டு ஆகும்.

(அ) சேக்கிழார்

விளக்கம்:

பெருமையுடைய சிவனடியார்களின் வரலாற்றை எழுதியதால், தொண்டர்களின் பெருமையை (சீர்) பரப்பியவர் என்ற பொருள் அமையுமாறு “தொண்டர் சீர்பரவுவார்” என்று சேக்கழார் அழைக்கப்பட்டார்

(ஆ) பத்தாம்

விளக்கம்:

சைவத் திருமுறைகள்

1,2,3 – திருஞானசம்பந்தர் (தேவாரம்)

4,5,6 – திருநாவுக்கரசர் (தேவாரம்)

7 – சுந்தரர் (தேவாரம்)

8 – மாணிக்க வாசகர் (திருவாசகம், திருக்கோவையார்)

9 – ஒன்பதின்மர் (திருமாளிகைத் தேவர், சேந்தனார், கண்டராதித்தர்,

கருவூர்த்தேவர், வேணாட்டடிகள்) திருவாலியமுதனார், புருடோத்தம நம்பி, சேதிராயர், பூந்துருத்தி நம்பிகாடநம்பி-திருவிசைப்பா, திருப்பல்லாண்டு.

10 – திருமூலர் (திருமந்திரம்)

11 – பன்னிருவர் (ஆலவாய் உடையார், காரைக்கால் அம்மையார், ஐயடிகள்

காடவர்கோன், சேரமான் பெருமான், நக்கீரர், கல்லாடர், கபிலர், பரணர், இளம்பெருமான், அதிராவடிகள், பட்டனத்தடிகள், நம்பியாண்டார் நம்பி-பிரபந்தமாலை (40 நூல்கள்)

12 – சேக்கிழார் (பெரியபுராணம்)

(அ) கலப்பை

விளக்கம்:

மேழி பிடிக்கும்கை வேல்வேந்தர் நோக்கும்கை

ஆழி தரித்தே அருளும்கை – சூழ்வினையை

நீக்கும்கை என்றும் நிலைக்கும்கை நீடுழி

காக்கும்கை காராளர் கை.

-கம்பர்

மேழி-கலப்பை, ஏர்.

உழவரின் கைகள் கலப்பை பிடித்து உழவு செய்கின்ற கைகளாகும்.

(ஆ) பெரியாழ்வார்

விளக்கம்:

பெரியாழ்வார் திருவில்லிபுத்தூரில் பிறந்தவர். நந்தவனம் அமைத்து நாள்தோறும் அரங்கனுக்கு தொண்டு செய்து வாழ்ந்தவர் பெரியாழ்வார். இவரின் இயற்பெயர் விஷ்ணுசித்தர். இவரின் வளர்ப்பு மகள் ஆண்டாள். ஆண்டாளின் இயற்பெயர் கோதையாகும்.

(அ) வருக மற்றிவண் தருக ஈங்கென

விளக்கம்:

அடிதோறும் இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றி வருவது அடி எதுகையாகும். ஒரே சீரில் இரண்டாமெழுத்து ஒன்றிவருவது சீர் எதுகையாகும்.

வருக மற்றிவண் தருகு ஈங்கென

(இ) கலித்தாழிசை

(அ) பெண்கள்

(ஈ) தமிழக அரசின் ரசவைக் கவிஞராகத் திகழ்ந்தார்

(இ) குமரகுருபரர்

(இ) சான்றாண்மை

(ஆ) மாதவி

(ஆ) நாதமுனிகள்

(அ) நாலடியார்

(இ) காயும் ஒருநாள் கனியாகும்

விளக்கம்:

ஏனைய மூன்றும் செய்யுள் அடிகளாகும். மேலும் மூன்றும் நற்பண்புகளைக் குறிக்கும் சொற்றொடர்களாகும். கொள்குறி (இ) சாதாரண சொற்றொடாகும்.

(ஆ) குறுந்தொகை

விளக்கம்:

குறுந்தொகை

“யாரு மில்லை தானே கள்வன்

தானது பொய்ப்பின் யானெவன் செய்கோ

தினைத்தா ளன்ன சிறுபசுங் கால

ஒழுகுநீ ராரல் பார்க்கும்

குருகு முண்டுதான் மணந்த ஞான்றே”

ஆசிரியர்-கபிலர்.

திணை-குறிஞ்சி.

பொருள்:

“தலைவர் என்னைக் களவில் மணந்த போது அவ்விடத்துச் சான்று கூறத் தக்கர் எவருமிலர். அக்கள்வரே அங்கு இருந்தவரும் ஆவார். அவரே தாம் கூறிய சூளுரையினைப் பொய்த்து விடும்படி செய்வராயின் நான் என்ன செய்ய இயலும்? ஓடும் நீரிலே ஆரல் மீனுக்காகக் காத்திருந்த, தினையின் தாள் போன்ற சிறிய பசுமையான கால்களையுடைய நாரைகளும் இருந்தன. அவ்வளவே” எனத் தலைவி தோழியிடம் கூறுகிறான்.

(ஈ) திருநாவுக்கரசர்

விளக்கம்:

“வாகீசர்” என அழைக்கப்பெறுபவர் திருநாவுக்கரசர் ஆவார். இவரின் இயற்பெயர் “மருள்நீக்கியார்”. சிலகாலம் அவர் சமணசமயத்தில் இருந்தபோது “தருமசேனர்” என அழைக்கப்பெற்றார். மீண்டும் சைவ சமயத்திற்கு இறைவனால் ஆட்கொள்ளப்பட்ட போது, இறைவனால் “நாவுக்கரசு” எனப்பெயர் பெற்றார். இறைவன் சூலைநோயைத் தந்து இவரை ஆட்கொண்டமையால் “ஆளுடைய அரசு” எனப்பட்டார். திருஞான சம்பந்தர் இவரை “அப்பர்” என்றழைத்தார்.

(இ) அறவண அடிகள்

விளக்கம்:

அதிரா அடிகள்-பதினொன்றாம் திருமுறையில் உள்ள பிரபந்தங்களை அருளிச் செய்த ஆசிரியர்களுள் ஒருவர் அதிரா அடிகள்.

இளங்கோ அடிகள்- சிலப்பதிகாரத்தின் ஆசிரியர்.

அறவண அடிகள்-மணிமேகலை என்ற காப்பியத்தில் மணிமேகலைக்கு அறவுரை வழங்கிய ஆசிரியர்.

கவுந்தியடிகள்-சிலப்பதிகாரத்தில் கோவலனையும் கண்ணகியையும் வழிநடத்திச் சென்றவர்.

(ஆ) செங்கீரைப்பருவம்

விளக்கம்:

பிள்ளைத் தமிழின் 10 பருவங்கள்.

இருபாலருக்கும் பொதுவான பருவங்கள் (7): காப்பு, செங்கீரை, தால், சப்பாணி, முத்தம், வருகை, அம்புலி.

ஆண்பாற் பிள்ளைத்தமிழுக்குரிய இறுதி மூன்று பருவங்கள்: சிற்றில், சிறுபறை, சிறுதேர்.

பெண்பாற் பிள்ளைத்தமிழுக்குரிய இறுதி மூன்று பருவங்கள்: அம்மானை, கழங்கு (நீராடல்), ஊசல்.

(ஆ) உலா

(ஈ) அம்மானை, நீராடல், ஊசல்

(அ) உ.வே.சாமிநாத ஐயர்

(ஆ) பட்டினம்

(இ) கண்ணதாசன்

(ஈ) டாக்டர். அம்பேத்கர் 

(ஈ) சுரதா

(அ) சிற்பி பாலசுப்ரமணியம்

(அ) பம்மல் சம்பந்தனார்

விளக்கம்:

பம்மல் சம்பந்தனார்-தமிழ்நாடகத் தந்தை.

பரிதிமாற்கலைஞர்-திராவிட சாஸ்திரி.

சங்கராஸ்சுவாமிகள்-நாடக உலகின் இமயமலை, தமிழ் நாடகத் தலைமையாசிரியர்.

ஒளவை சண்முகனார்-திக.சண்முகனார்

(இ) கவிமணி

(அ) அகிலன்

விளக்கம்:

இந்தியாவில் இலக்கியத்துக்காக வழங்கப்படும் ஓர் உயரிய விருது ஞானபீட விருதாகும். “பாரதிய ஞானபீடம்” என்ற பண்பாட்டு இலக்கிய கழகத்தால் இவ்விருது வழங்கப்படுகிறது. “டைம்ஸ் ஆஃ.ப் இந்தியா” நாளிதழை வெளியிடும் சாகு ஜெயின் குடும்பத்தினரால் 1965 முதல் இவ்வருது வழங்கப்பட்டு வருகிறது. 1975-ஆம் ஆண்டு “சித்திரப்பாவை” என்ற இலக்கியத்திற்காக தமிழ் எழுத்தாளர் அகிலனுக்கு வழங்கப்பட்டது. இந்திய அரசின் ஞானபீட பரிசினைப் பெற்ற முதல் தமிழன் இவரேயாவார்.

(ஆ) உமறுப்புலவர்

விளக்கம்:

சீறாப்புராணத்தை இயற்றிய உமறுப்புலவரின் ஆசிரியர் எட்டையபுர அரசவைப் புலவராக பணியாற்றிய கடிகை முத்துப்புலவராவார்.

(ஆ) முப்பது

விளக்கம்:

இத்தாலியிலிருந்து சமயத்திருப்பணிக்காக வீரமாமுனிவர் தனது 30-ஆவது அகவையில் தமிழகம் வந்தார். இவருடைய காலம் 1680-1747 ஆகும்

(ஈ) ஆபிரகாம் பண்டிதர்

விளக்கம்:

இசைத்தமிழ் ஆய்வினைத் தொடங்கி வைத்த தலைமகனாக தஞ்சை மு.ஆபிரகாம் பண்டிதர் விளங்கினார். இவர் எழுதி வெளியிட்ட “கருணாமிர்த சாகரம்” என்ற நூல் முன்னோடி ஆய்வு நூலாக விளங்குகிறது

(அ) பரிதிமாற் கலைஞர்

விளக்கம்:

பரிதிமாற் கலைஞரின் தமிழ்ப்புலமையையும் கவிபாடும் திறமையையும் கண்டு யாழ்ப்பாணம் சி.வை.தாமோதரனார் “திராவிட சாஸ்திரி” என்ற பட்டத்தை அவருக்கு வழங்கினார்.

(அ) தமிழ்

(இ) இசை

(ஆ) பம்மல் சம்பந்தனார்

(ஈ) வீரமாமுனிவர்

விளக்கம்:

அகராதி முறையைத் தமிழுக்கு அறிமுகப்படுத்தியவர் வீருமாமுனிவர். இவர் உருவாக்கிய சதுரகராதியே தமிழ் மொழியின் முதல் அகராதியாகும். மேலும் இவர், தமிழ்-இலத்தீன், இலத்தீன்-தமிழ், பிரெஞ்சு-தமிறை, தமிழ்-பிரெஞ்சு, போத்துகீசிய-இலத்தீன்- தமிழ் முதலிய அகராதிகளையும் உருவாக்கியுள்ளார்

(அ) மீனாட்சி சுந்தரம் பிள்ளை

விளக்கம்:

மீனாட்சி சுந்தரம் பிள்ளை

உ.வே.சாமிநாதையரின் ஆசிரியர். திருவாவடுதுறை ஆதீனத் தலைவர் அம்பலவான தேசிகர் இவருக்கு “மகாவித்துவான்” என்ற பட்டத்தை அளித்துச் சிறப்பித்தார். 19-ஆம் நூற்றாண்டில் அதிக நூல்களை இயற்றியவர் இவர்தான். சுமார் ஒரு லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட பாடல்களை இவர் இயற்றியுள்ளார்.

(இ) திரு.வி.கல்யாண சுந்தரனார்

(ஆ) பாரதியார்